Bekeravontuur It Fean / Boelenslaan B1 ten einde

Peter Koopstra Wedstrijdverslagen 20 mei 2022

Naast de reguliere competitie deed de B1 van Boelenslaan / It Fean ook nog mee aan de bekercompetitie. We zouden het bijna vergeten.
Vorig jaar, voor de zaal, voor de corona-stops was er op 5 oktober de vorige wedstrijd. In Boelenslaan werd  Pallas ’08 B1 na een 9-2 ruststand, met 17-4 overtuigend terug naar Leeuwarden gestuurd. En daarmee stond de B1 opeens in de kwartfinale, op 10 mei.
8 noordelijke teams van allemaal ‘grote’ clubs, daar stond opeens ‘onze’ jeugd tussen, een mooi plaatje.

En dan speel je natuurlijk tegen een zware tegenstander: LDODK B1. Hoe groot is dan de kans dat je doorgaat naar de volgende ronde ?
Dus dan bereid je je even voor als coach en spelers.
De tegenstander speelt in de hoofdklasse, ze staan op de 2e plaats in de hoofdklasse, ze hebben slechts 1 wedstrijd verloren in de hoofdklasse en maken 18,5 doelpunten per wedstrijd tegen een tegenstander in de hoofdklasse. Dan doe je het niet slecht.
Dan onze B1, we scoren tussen de 10 en 15 doelpunten in een wedstrijd en spelen net een paar niveautjes lager. Wat zijn de kansen dan op winst tegen LDODK? Vrijwel nul natuurlijk. Niet te dik verliezen er een leuke wedstrijd van maken worden dan nieuwe doelen.

Vol goede moed stappen we het veld op. We hebben er zin in, de energie spat er vanaf. We zullen ons goed verweren. En dat lukt ook wel, maar LDODK is toch zo goed. LDODK is zo goed ingespeeld, ze weten elkaar in een hoog tempo en blindelings te vinden. De time-outs worden gebruikt om even wat rust te brengen, maar LDODK trekt zich daar niets van aan. Met de pauze staat het al 16-2. José en Johan hebben gescoord. 
In de pauze is het tijd om even te evalueren en nieuwe doelen te stellen: LDODK moet de 30 doelpunten maar niet halen en blijven zelf scoren.
Aanvallend komen we toch niet in het spel. We willen te graag (als we niet kunnen) en LDODK weet de druk er goed op te houden.
Toch scoren we in de 2e helft ook nog 4x: Emma, Eva (2x) en Sharon. Het is de laatste regel van het scoreformulier die gebruikt wordt voor de eindstand: 26-6.
We mochten heel even dromen, maar natuurlijk gaat LDODK door naar de volgende ronde. En waarschijnlijk kunnen we nu al voorspellen dat we hebben verloren van de toekomstige winnaar van de bekerfinale.
Met 6 gescoorde doelpunten, een leerzame ervaring keren we weer naar huis, einde bekeravontuur.

Voor de liefhebber:
Aspirantenbeker (Noord), halve finale, 24 mei, om 19.30 uur.
Mid-Fryslân/Jansma Burdaard – AVO
LDODK/Rinsma Modeplein – Nic.

Wez Handich B1-It Fean Boelenslaan B1 op 7 mei

We moesten om 9:45 uur in Rottevalle spelen, een tegenstander die we nog niet eerder hadden ontmoet. Nadat de wedstrijd werd gestart was het heel snel 1-0 en toen 2-0, we wisten niet wat ons overkwam en lieten de kop een beetje hangen. Ook werd er een goal van ons afgefloten en hierna scoorde Wez Handich de 3-0. Stijn was het er niet mee eens en maakte de 3-1 Hierna kregen we nog 2 goals om de oren en maakte Stijn het net voor de rust 5-2. Na een stevige peptalk gingen we met de koppen omhoog de 2e helft in, Jose was meteen op schot en scoorde de 5-3. Maar ook Wez Handich vond de korf weer. 6-3. Waar Wez Handich zuiver in hun schot was, waren wij aan het prijs schieten zonder dat er een goal kwam. Sharon kreeg nog een strafworp en benutte die goed en ook Marrith wist de korf nog te vinden en Wez Handich kreeg nog een goal, 7-5. De laatste seconden tikten weg en net voor het eindsignaal maakte Djurre de stand nog op 7-6. Afgelopen maandag werd er goed getraind op schieten op de korfKnipogende emoticon groeten Djurre

It Fean/Boelenslaan B1 – Invicta B1

Zaterdag 23 april hadden we onze eerste veldwedstrijd. Met een heerlijk zonnetje erbij, begint het veld seizoen goed. Het eerste aanval vak met Djurre, Tim, Sharon en Eva hadden lange aanvallen en vele kansen, maar deze werden helaas gemist. Het was dan ook Invicta dat als eerste scoorde. Ook Sharon scoorde een doorloopbal en zette de stand gelijk op 1-1. Het andere aanval vak met Stijn, Johan, Marrith en Jose wisten de korf makkelijk te vinden. Met afstand schoten van Marrith en Johan was het al gauw 3-1. Invicta scoorde echter nog maar een keer in de eerste helft 3-2. Er werden vele kansen gemist. De doelpunten bleven gelukkig wel vallen bij It Fean/Boelenslaan. Djurre, Stijn, Marrith en Sharon scoorden op verschillende manieren. Kleine kansjes, afstand schoten en doorloopballen. Met een harde wind en een heerlijk zonnetje werd het bij 10-2 tijd voor een bakje thee.

In de rust zetten Sytze en Jelmer de spelers dan ook even op scherp, want het is toch een iets vertekend beeld, Invicta heeft veel kansen gemist, en bij ons lukte echter alles.

Na de rust vielen de doelpunten om en om. Enkele B2 spelers, Tessa, Esmee en Annemarrit kwamen het team versterken, en konden nog even vol aan de bak. Het vele publiek kon genieten van enkele prachtige acties. De ballen werden beter aangegeven voor de doorloopballen, waardoor deze ook werden afgerond.

De doelpunten in de tweede helft werden gemaakt door Djurre 2, Stijn 2, Marrith, Tim en Johan. Dit maakte een eindstand van 17-7. Natuurlijk gaan we voor het kampioenschap, en zijn de eerste 2 punten binnen.

Groeten Johan.

José Pronk geselecteerd voor Friesland U15

In de afgelopen weken hebben een 3-tal talenten van KV It Fean / Boelenslaan mee gedaan aan de voorrondes van de selectie voor Friesland U15. Dit zijn: José Pronk, Sjoukje de Haan en Djurre van Duinen. Alle spelers hebben een uitstekende indruk gemaakt. Sjoukje en Djurre hebben tot in de 2e ronde mee mogen doen. José Pronk is doorgedrongen tot de 3e en laatste voorronde en afgelopen maandag kreeg ze het mooie nieuws dat ze is geselecteerd voor Friesland U15.

Als beide verenigingen mogen we hier trots op zijn. Voor José is dit een prachtige leerschool en een mooie uitdaging. Namens beide besturen wensen we José veel succes in het komende jaar. 

De glimlach van een clown

Fitte mannen met ambitie, vrouwen zijn de baas en een 3e helft vol nostalgie. Welkom bij een wedstrijd van het 3e. In deze bijzondere tijden kun je hoop krijgen uit kleine dingen. Hoe moeilijk het ook is om deze soms te herkennen. Kleine dingen die ons de glimlach op het gezicht terug laten komen. Vandaag was zo’n dag. De laatste zaalwedstrijd van het 3e tegen niemand minder dan de buurman uit Surhuizum, DTS 4. 
Voor beide ploegen niets meer op het spel dan de spreekwoordelijke eer in een derby die altijd leeft. 

Maar eigenlijk begint deze wedstrijd al op vrijdagavond. Tijdens de goed bezochte ledenvergadering werd er na afloop door een sympathieke groep nog even het afgelopen jaar geëvalueerd en werd er al vooruit gekeken naar de 2e helft veld en een nieuw seizoen. Ik moet toegeven, ondanks mijn gênant wrakke knieën voelde ook ik, na 1-2 biertjes weer die drive, die ambitie met de mensen die om mij heen stonden. De conclusie, leeftijd is maar een getal, werd een uitspraak die begon te leven en wetende dat alleen domme korfballers veel lopen, ontstond er weer een nieuwe realiteit voor volgend seizoen. 
Discussiepunt was wel de hoeveelheid trainingen, 1x per week is voor ons wel genoeg, hoorde ik een enkeling zeggen. Kom morgen maar kijken. Even voor 12 uur, tenminste dit moest van Remco vermeld worden, gingen we als de 7 dwergen die achter sneeuwwitje aan liepen weer naar huis en zongen we in volle borst: he ho, he ho, het werk is weer gedaan, het is tijd om weer naar huis te gaan he ho he ho. 
De plaat waar dit vroeger op stond, had ik vroeger in mijn bezit en is grijs gedraaid door de jonge en aandoenlijke 7 jarige Henk. Vroeger was alles beter. 
Thuis gekomen, bleek toch dat we iets vergeten waren, de 1 zijn bril, de ander zijn tas. Ik weet ook niet zeker of het 12 uur was ????? ……………………. Maar Remco heeft een geweldige vrouw, maar hier later over!

De volgende dag, toch anders wakker geworden en als ik er een analyse op los laat: op het moment dat je bier gaat kauwen, weet je die laatste had niet gemoeten. Toch ook een nieuw verschijnsel, kramp in mijn kaken. Mijn mond had blijkbaar in een stand gestaan die niet meer vaak voorkomt helaas. We hebben weer gelachen!

Toch maar langzaam voorbereiden om mijn 3e team te steunen in de beladen derby tegen DTS 4. Sterke spelers waren opgetrommeld, mannen met ambitie en vrouwen die het weer voor het zeggen hebben. Ook DTS had enkele jonge en snelle, maar veel lopende heren mee genomen. U weet wat wij hier van vinden……..
De 1e helft liet een gelijk opgaande wedstrijd zijn. De doelpunten werden mooi verdeeld, hier een daar een kleine tango tussen de heren, al is de tango de dans van de liefde. Verder een leuke sportieve wedstrijd. 1 dame valt op, deze krachtpatser bij It Fean, deze bijna eng fitte dame, die vliegt alsof ze achter haar man aan zit die te laat thuis was. Deze powergirl die nog zo op voorpagina van elk vrouwenblad kan. 
Daisy, alleen de naam al, laat menig mannenhart op hol slaan. Deze topfitte vrouwelijke hercules, laat zien dat ze terug is. Rennen, schieten, steunen en grommen. Niemand die niet durft te luisteren.

De 2e helft, It Fean heeft verse krachten en het begint te lopen, prachtige aanvallen met veel doelpogingen laten een nog sterker 3e zien. Het is jammer dat de afronding nog een dingetje is. Vrouwen in de punt is het thema van de dag. De mannen weten, er is een nieuwe werkelijkheid!
Met Daisy voorop in de strijd wordt er een ruime voorsprong gekregen. Maar ook hier zie je de slimheid van het 3e. Jet publiek begint al minder te kijken omdat de spanning dreigt weg te vallen en even laten ze DTS terug komen om de aandacht van de trouwe supporters weer terug te krijgen. Al moet ik zeggen dat het inbrengen van Peter K, alias de kruiper, wel een smetje was. Gelukkig begreep hij dat zelf ook en ging “geblesseerd” er weer uit.  
Kwam de overwinning in gevaar? Natuurlijk niet en met veel plezier en een juist intrinsieke motivatie, ja daar waren ze al!!, werd het zaalseizoen met een overwinning afgesloten. 
In de 3e helft werd er weer gesproken over de mooie dingen van het leven. Wedstrijden van het verleden die weer leefden als was het gisteren. Verhalen die te mooi om waar te kunnen zijn, komen weer op tafel en weer voel ik die spieren rondom mijn mond die gekke beweging maken.  Weer is er een lach en een intens intrinsieke motivatie om weer door te gaan. Geluk zit in kleine dingen!
Soms heb je maar een paar mensen nodig! He ho, he ho, het werk is weer gedaan. Het is tijd om weer naar huis te gaan he ho, he ho.

Een trouwe supporter.

Mien Grunningerland 

Zaterdag stond de één na laatste wedstrijd van het zaalseizoen op het programma. Door corona zijn veel wedstrijden uitgevallen en door blessures spelers uitgevallen of proberen weer terug te komen. Zaterdag konden we een beroep doen op vader en zoon Hylkema (Peter, midweek en Frank, A1) daarvoor onze dank. Zij troffen het zoals de titel het al zegt: we gingen naar het Grunningerland, naar werd gezegd het mooiste dorp van Nederland (Winsum). 

De rit daar naartoe was al imposant, elke auto had een andere navigatie en bij elke afslag werd naar elkaar gekeken komt dit wel goed, maar zoals altijd er leiden meer wegen naar Rome. Via de grote oren van Burum gingen we de wijde wereld in, langs vele aardappelboeren (iedereen was al voorzien van genoeg aardappels) dus die lieten we links liggen en door Zoutkamp waar een ieder de visboer al zag staan, zou leuk zijn voor de terugreis. 
Na een tijdje komt dan het bordje met de naam Winsum erop. We zijn in het mooiste dorp van Nederland voor verdere informatie verwijs ik jullie naar Margriet Kok voor leuke wandelroutes. Op zaterdagmiddag moet je er niet zijn, zo toeristisch druk. Maar ja, we moesten verder naar de sporthal geen toeristisch uitje. In de sporthal kwam het jeugdsentiment weer naar boven waar tref je nog een houten sportvloer aan, hier dus. De knop moest meteen weer om.

Voor het talrijke publiek (7 man) werd voor 1 wedstrijd de sporthal opengesteld. In een gelijk opgaande wedstrijd werd gerust met een 8-7 achterstand, dus in de tweede helft moest uit een ander vaatje worden getapt, dit gebeurde ook we kwamen zelfs op voorsprong 8-9, hierna moest Jan Robert met een kuitblessure het veld verlaten, daarna was het steeds stuivertje wisselen gelijk, achter, voor het eindresultaat was een gelijkspel 12-12. 
De één kan er mee leven, de ander heeft het er moeilijk mee, volgende keer een puntje meer. Na de wedstrijd maar even lekker douchen, kan daar iets langer want zij hebben gas uit eigen bodem dat scheelt toch een beetje. Na de douche nog even in de kantine en ja hoor daar had je de klanken Ede Staal Mien Grunningerland en wist je meteen waar je was.

Na een drankje maar weer terug naar Fryslân. Jan Robert kon door de blessure zijn eigen auto niet meer besturen en deze taak werd door Peter H. overgenomen en zoals ik in het begin al had gezegd alle navigaties zijn verschillend nu gingen we een heel andere kant op, langs veel pittoreske plaatsen alleen de afstand was beide keren wel ongeveer hetzelfde. Eenmaal terug in Surhuisterveen rest er nog 1 wedstrijd, die is op zaterdag 9 april om 15.00 uur in Surhuisterveen tegen DTS uit Surhuizum. Het is alleen jammer dat we niet meer thuis tegen DWA/ARGO spelen. Ik heb de cd van Anneke Douma al klaar liggen!

It Fean/Boelenslaan 1 verliest zicht op promotie

BOLSWARD – De thuiswedstrijd tegen Westergo werd spijtig verloren in de laatste seconden. De EXPERT-formatie was erop gebrand om de punten mee te nemen naar Surhuisterveen om zicht te houden op de kruisfinales voor promotie. 20.10 fluitte de scheidsrechter de wedstrijd in en kon de strijd beginnen.

De eerste doelpunten werden gemaakt door Westergo, maar It Fean/Boelenslaan zette de achtervolging gelijk in door doelpunten van Daniël, Anna en Shana. Tot aan de rust kon geen enkele ploeg een gaatje slaan om deze te consolideren. De ruststand was 7-7.

Ondertussen was Sannah al met een warming-up begonnen om in de tweede helft haar steentje bij te dragen. En of ze dat deed. Het eerste schot was gelijk raak en belangrijk voor het eerste gaatje wat de roodhemden konden slaan. Tot tweemaal konden ze een gaatje van drie doelpunten slaan om zo ervoor te zorgen dat de punten mee zouden kunnen gaan naar Surhuisterveen.

Echter heeft de wedstrijd een aantal minuten te lang geduurd. Door nog een aantal wissels wilde It Fean/Boelenslaan het achterverdedigen van Westergo afslaan, alleen het mocht niet baten. De wedstrijd werd helaas niet gewonnen met 17-15.

Promoveren naar de tweede klasse is hierdoor helaas uit het zicht verloren. Joure 1 is volgende week 26 maart in de Surventohal de laatste tegenstander in deze verkorte zaalcompetitie. Om 18:40 uur start de wedstrijd. Voor het tweede seniorenteam is het zaterdag nog wel een zeer belangrijke wedstrijd dus ook zij kunnen al om 17:30 uur jullie support gebruiken!

It Fean/Boelenslaan 1 – Spannum 1: 9-14

Na een goede partij tegen Spannum vorige week was het aan de EXPERT-formatie om deze week weer een goed resultaat neer te zetten. Het was bekend dat het lastig ging worden aangezien het vorige week allemaal van een leien dakje ging, en Spannum waarschijnlijk iets anders ging proberen deze week.

Nadat iedereen zijn warming-up gedaan had en lekker had ingeschoten werd de wedstrijd om 18:40 aangevangen. De wedstrijd kwam langzaam op gang, waardoor er na ruim 10 minuten spelen een stand van 1-1 op het scorebord stond. Hierna werd er iets meer gescoord, maar beide verdedigingen zaten redelijk dicht waardoor we met een stand van 5-8 de rust in gingen.

In de rust werd afgesproken om de aanvallen simpel op te zetten en lekker te blijven schieten, ondanks de motivatie om de wedstrijd weer om te draaien lukte dit niet. De schoten van de thuisploeg vielen niet, waardoor de achterstand niet gerepareerd kon worden. Uiteindelijk wist Spannum het verschil nog iets uit te bouwen, waardoor aan het eind van de wedstrijd de stand 9-14 was.

Ondanks het verlies deze week zal de EXPERT-formatie er volgende week alles aan doen om de punten uit Bolsward mee te nemen naar huis. Er zal om 20:10 gespeeld worden tegen Westergo 1.

DTL B2 – It Fean / Boelenslaan B1: 5-7

Zaterdag 5 maart stond de wedstrijd tegen DTL B2 op het programma. We wisten dat het een moeilijke wedstrijd kon gaan worden. Maar helaas kwam DTL al snel met 1-0 voor te staan maar dat duurde niet lang toen Stijn de 1-1 maakte.

We kregen even de voorsprong toen Djurre de 1-2 wist te maken maar die waren we ook snel weer kwijt maar gelukkig gingen we met 3-4 de rust in.

De tweede helft we begonnen een beetje slordig alleen gelukkig wisten we dat oplossen in een stand van 5-7.